-
1 βυθος
ὅ1) глубь, глубина, пучина(θαλάττης Arst.)
ἐκ βυθοῦ κηκῖον αἷμα Soph. — вытекающая изнутри кровь2) морская пучина(στένει β. Aesch.; ἐς βυθὸν πεσεῖν Soph.)
3) перен. бездна, безмерность(ἀθεότητος Plut.)
-
2 στενω
эп. στείνω тж. med. (только praes. и impf.) стонать, рыдать, вопить Hom.σ. τινός и ἐπί τινι Eur., τινί и ὑπέρ τινος Aesch. или ἀμφί τινι Soph. — сетовать о чем-л.;
σ. τινὰ τῆς τύχης Aesch. — оплакивать чью-л. судьбу;στένει βυθός Aesch. — пучина стонет;παλαιὰ δακρύοις σ. Eur. — лить слезы о прошлом -
3 στένω
Aστένον Hom.
(v. infr.):— Poet. Verb, moan, sigh, groan,μέγα δ' ἔστενε κυδάλιμον κῆρ Il.10.16
, Od.21.247, cf. Il.18.33;ἐν δέ τέ οἱ κραδίῃ σ. ἄλκιμον ἦτορ 20.169
; of the sea,ὁ δ' ἔστενεν οἴδματι θύων 23.230
;στένει βυθός A. Pr. 432
(lyr.);ἐκοίμισε στένοντα πόντον S.Aj. 675
; of the turtledove, Theoc.7.141; in Trag. of persons groaning aloud, A.Pers. 285, Ag. 445 (lyr.);δμωαῖς προθήσειν πένθος.. στένειν S.Ant. 1249
:— [voice] Med.,κλαίω, στένομαι A.Th. 873
(anap.); (lyr.).2 after Hom., c. gen., moan or sigh for.., (troch.); alsoὑπέρ τινων A.Pr.68
; ; ; :—[voice] Med.,περί τινας A.Pers.62
(anap.).3 c. acc., bewail, lament, in Trag., A.Pr. 435 (lyr.), S.OT64, Ph. 338, al.; : rarely in Com., abs., Ar.Ec. 462, Men.Her.5, Kith.Fr.1.2: c. acc. et gen.,κακῶν σῶν, Οἰδίπου, σ ὅσον στένω E.Ph. 1425
; στένω σε τᾶς τύχας I pity thee for thy ill fortune, A.Pr. 399 (lyr.):—[voice] Med.,στένεσθαί τινα E.Ba. 1372
(anap.). (Cf. Skt. stánati 'thunder, roar', Lith. stenēti 'groan'.)
См. также в других словарях:
κλύδωνας — ο (AM κλύδων, ωνος, Μ και κλύδωνας και κλυδών, ῶνος) 1. κύμα 2. φουρτούνα, μεγάλη θαλασσοταραχή (α. «μή άποσπᾱσθαι ἀπὸ τῶν πετρῶν, ὅταν κλύδων ᾖ καὶ χειμών», Αριστοτ. β. «βοᾷ δὴ πόντιος κλύδων ξυμπίτνων στένει βυθός», Αισχύλ.) 3. πολιτική ή… … Dictionary of Greek